Frénk van der Linden

In dit eerste deel legt Van der Linden uit waarom het feit dat zijn ouders ontoerekeningsvatbaar waren, ertoe heeft geleid dat hij zijn radar ontwikkelde en interviewer is geworden. Ook haalt hij herinneringen op aan zijn journalistieke wereldreis voor De Tijd in 1986.

“Nieuwsgierig zijn is bloed, zweet en tranen.” zegt Frénk in dit tweede deel en hij vertelt wat hij doet om aan de journalistieke bal te blijven. Duurzaam inzetbaar zijn vergt andere dingen van mensen in loondienst en van zzp-ers. En wat beschouwt Frénk als zijn beste interviews, en waarom?

Deel 3. Frénk ziet een verscheurde toekomst voor de journalistiek. Enerzijds komen jonge mensen met prachtige dingen door de komst van nieuwe platforms, anderzijds loert de oppervlakkigheid aan de zijlijn, juist door de vele prikkels. Hij vertelt over de twee documentaire projecten waar hij momenteel aan werkt. Tot slot tipt hij omroepdirecties over hoe echte gezamenlijkheid tot meer journalistieke kracht leidt.